Chapter 13

Stoję za drzewem i czuję jak emocje się we mnie gotują. Jestem zazdrosna czy mi się wydaje? Zamknęłam oczy i po chwili poczułam, że ktoś dotyka mojej dłoni. Okazało się, że to taki jeden blondyn…

- Lau, czy ty płaczesz? – uroniłam z jedną łezkę…

- Co? Ja? Nie. Tylko ci się wydawało – szybko ją wytarłam.

- Nic mi się nie wydawało. Spójrz na mnie.

Posłusznie wypełniłam jego prośbę.

- Wiem, że podsłuchiwałaś.

- Co? Skąd to wiesz?

- Mam taki 6 zmysł i po prostu to czuję, gdy jesteś blisko – uśmiechnął się.

- Ja… Przepraszam. Nie powinnam…

- Nic się nie stało i powinnaś wiedzieć, że jestem dobrym aktorem, więc się nie przejmuj.

- Ty to wszystko udawałeś?? – z wrażenia kopara mi opadła.

- Chciałem byś miała nauczkę, ale nie myślałem, że się aż tak bardzo przejmiesz. Lau jest zazdrosna?

- Co? Ja? Zazdrosna? Dobry żart! Kumplu!

Trochę się zdenerwowałam i go walnęłam w ramię. Dlaczego jestem spięta na maxa??

- Spokojnie! Chcesz mnie zabić?

- Oczywiście, że nie. Nie miałabym się z kim kłócić.

- Bardzo zabawne.

- No wiem.

Blondyn przewrócił oczami i zapytał:

- To widzimy się jutro? Przyjdę po ciebie o 3.

- No ok. To ja ten… tego… emm…

Dlaczego nie mogę się wysłowić?? Co jest ze mną nie tak??

- Cześć – uśmiechnął się.

- No właśnie! Cześć – zrobiłam to samo.

Po tej krótkiej rozmowie rozeszliśmy się w swoje strony.

Siedzę sobie na kanapie w swoim pięknym domu i właśnie do mnie dotarło, że od jakiś 5 minut ktoś stoi przed drzwiami i wydzwania. Pośpiesznie wstałam i wpuściłam przybysza do środka. Jest to Raini.

- Hey. Co ci się stało, że tak długo nie otwierałaś?

- Zamyśliłam się…

- Ohh. A o kim tak rozmyślasz?

- Na pewno nie o nim.

- Laura. Gadaj mi tu i teraz. Wszystko.

- Co? Ja nic nie wiem.

- To Ross prawda?

- Nie! – dosłownie to krzyknęłam. Załamka ze mną…

Czarnowłosa stała jak wryta z widocznym zaskoczeniem.

- Zakochałaś się w Rossie??

- Nie! Tak. Nie wiem. Może…

Dobra, jeszcze nigdy się tak nie zachowywałam.

- Jak to mogło się stać? Jeszcze rano był tylko kumplem.

- Nie wiem. Nie pytaj mnie.

Z rezygnacją opadłam na kanapę i ukryłam twarz w dłoniach. Poczułam, że usiadła obok i przytuliła mnie.

- I co ja mam teraz zrobić? Nie chcę go stracić – wyszeptałam.

Oderwałyśmy się od siebie i moja kumpela odpowiedziała:

- Na razie się nie przejmuj. Co będzie to będzie. A jutro idziesz z nim do kina. Tak?

- No tak.

- No to musimy zrobić się na bóstwo.

- Ale ja lubię naturalny wygląd.

- Naturalne bóstwo. Pasuje?

- Bardzo – uśmiechnęłam się.

- No i tak trzymaj – dziewczyna się roześmiała.

Po tym wszystkim zaczęłyśmy przeszukiwać moją szafę. Po kwadransie znalazłyśmy zieloną sukienkę w paski…

Mamy nowy dzień...

Niech gęś mnie kopnie, bo do reszty oszalałam! Od wczoraj nie mogę przestać o nim myśleć…

Ahh, dziś jest ten dzień. Boję się, że odlecę i zrobię coś nieodpowiedniego. No fajnie…

Wstałam z łóżka i mało brakowało abym się wywaliła. Ross! Co ty zrobiłeś ze mną?!

Po godzinie zeszłam na dół na śniadanie. Tak, ta czynność zajęła mi tyle czasu… W kuchni jest już moja siostra. Wyjęłam z szafki płatki i wsypałam je do miski. A tak naprawdę to prawie cała zawartość wylądowała na podłodze. Taa…

- Lau, czy ty się dobrze czujesz?

- Tak. Wyśmienicie.

- Wiesz… Nie wierzę ci. No chodź tu.

Podeszłam do niej, a ona przez pewien czas się gapiła mi prosto w oczy.

- Emm… Van, co ty wyprawiasz?

- Już wiem co ci jest. Moja mała siostrunia się zakochała.

- Nie mam zielonego pojęcia o czym mówisz – nie mogłam się powstrzymać od uśmiechu.

- No i wszystko jasne.

Chyba ucieszyła ją ta nowina…

- To ja wracam na górę.

- A śniadanie to co?

- Zjem później.

Na schodach się oczywiście potknęłam. Niech żyje zgrabność!

Za 20 minut Ross przyjdzie do mnie do domu. Rany, jeszcze nigdy się tak nie denerwowałam. Nawet na casting’u…

Już gotowa siedzę na kanapie i czuję się, jakbym miała iść na ścięcie. To są jakieś żarty!

Nagle dostałam sms’a od Raini o treści „Powodzenia na randce ;)”. Odpisałam jej nie zbyt miło. Taa…

Po jakimś czasie usłyszałam dzwonek do drzwi. Już minęło to 20 minut?! Gdy się ma tylko jednego osobnika w głowie to nic dziwnego…

Podeszłam i otworzyłam. To oczywiście Ross. Dlaczego mam ochotę go przytulić? Ratujcie!!

- H… he... hey.

Na początku zapomniałam jak się używa języka. Gożej być nie może!

- Hey. Ładnie wyglądasz.

- Dzięki.

Ale mi się gorąco zrobiło! Zapewne się zarumieniłam, bo chłopak się uśmiechnął.

Nastała chwila niezręcznej ciszy, która dłużyła się w nieskończoność. Mogę już zapaść się pod ziemię?

- To może już pójdziemy? – zapytał.

- Świetny pomysł.

 Po tym tragicznym początku wyszliśmy z domu.

Siedzimy już w kinie i seans się zaczął. Przez całą drogę się nie odzywaliśmy do siebie. Co za porażka!

Nagle Ross wyszeptał:

- Ty też widzisz tą muchę? – wskazał palcem.

- Gdzie?

Zapatrzyłam się w puste miejsce, a chłopak wykorzystał tą sytuację i otoczył mnie ramieniem. Ja po prostu położyłam głowę na jego piersi. Jednak jest jakaś nadzieja…

Film się skończył i jak wyszliśmy z sali, nawet nie wiem kiedy złapaliśmy się za ręce i było nam z tym dobrze.

- Laura, czy mogę cię o coś zapytać?

- No słucham.

- Kim ja jestem dla ciebie?

Trochę mnie zamurowało, ale postanowiłam, że odpowiem tak jak serce mi podpowiada.

- Jesteś najważniejszym człowiekiem w moim życiu.

W odpowiedzi on po prostu mnie przytulił. Chwilo trwaj!

A takie oto miłe wspomnienia… Ahh, to było tak dawno temu, ale to nie znaczy, że to nie było ważne. Dla mnie zawsze będzie… Ciąg dalszy będzie tylko lepszy i lepszy. Ale to nie znaczy, że będzie słodko i miło, bo tak w życiu nigdy nie jest…

PS. You know how it’s acting like in love. (Wiesz jak to jest, zachowywać się, jakby się było zakochanym).

Wiadomo kogo słowa. Ahh, nie mogę się doczekać, aż ją spotkam! To będzie naprawdę coś! No i jej przyjaciółki na pewno są tak samo sympatyczne jak ona! Życie jest piękne, gdy się spotyka pięknych ludzi! Oczywiście mam na myśli charakter :P

________________________________________________________________________________

Mam nadzieję, że jesteście zadowoleni z tego rozdziału xD Tak przy okazji przepraszam, że dopiero teraz się pojawił, ale miałam urwanie głowy. O.o Ahh ta miłość xD W przyszłym tygodniu mam wycieczkę nad morze, wiec nie wiem kiedy będzie następny :P 5 komentarzy mile widziane :D No i szczęścia życzę wszystkim! :D To wina tego chłopaka xD Nie moja xD