Chapter 7

9 lutego 2014 r.

Drogi pamiętniczku,

Jest dziś niedziela, godz. 10 i piszę z moją polską kumpelą. Czego się dowiedziałam? Że dziś rano zmarł jej dziadek, który od 4 lat chorował na raka nerek. Miał 77 lat…

Agnes jest strasznie przybita. Widać, że był dla niej bardzo bliski…

Rany, tak wiele bym dała by ją teraz przytulić. No niestety, dzieli nas strasznie wiele kilometrów…

Przed chwilą zadzwoniłam do Rossa i mu o tym wszystkim powiedziałam. Jego reakcja? „Znajdę jeden wolny dzień i pojadę do Warszawy. Zostawiłem w hotelu swoją uk… ulubioną… gitarę!” Tak mi powiedział… Nie będę wnikać, ale wiem, że o nią chodzi!

W ogóle napisał nową piosenkę o miłości od pierwszego wejrzenia. Kiedy, jak, gdzie?? W Warszawie po koncercie! Pięknie!!

Co?! W cale nie jestem zazdrosna! To ją moi przyjaciele!!

Dobra, lepiej wróćmy do historii…

Materiał na odcinek pierwszy już w 1/3 nakręcony! Co to znaczy? Jeszcze 2 dni i będzie gotowy!

Po zakończeniu pracy każdy poszedł do swojej garderoby.

10 min później z powrotem byłam sobą. Jako pierwsza skończyłam, więc postanowiłam przejść się po studiu. Poszłam na plan sklepu i usiadłam przy pianinie. Postanowiłam zagrać swoją pierwszą piosenkę pt. „Revolution”.

I can’t stand this waiting

All the time I’m alone. Only me.

I wanna hear out so I will scream

I’ll stay myself forever

And friends around me

I know only one thing

Everything has been

Never gonna come back

It’s time of big changes

It’s time of revolution

Only on my heart

Even when the whole world

Will against me

I won’t surrender

Cause everything what I want today

Just hear me out

Imagine what I felt

Oh-oh It’s revolution

W tym oto momencie skończyłam grać, bo się okazało, że ktoś mnie podsłuchiwał. Kto? A taki jeden blondyn…

Podszedł bliżej i powiedział:

- Wow. Ta piosenka jest boska! Sama ją napisałaś??

- Tak. Miałam wtedy 13 lat.

- Proszę, zagraj ją do końca.

Było blisko, aby klęknął i błagał mnie na kolanach.

- No dobrze. Zagram.

Bardzo ucieszyła go moja odpowiedź.

Podeszłam do instrumentu i zaczęłam grać ciąg dalszy.

I’ll never surrender

I won’t give you what I have

I have enough words and tears

Which hurts me

I’ll show you everything will be better

I know only one thing

Everything has been

Never gonna come back

It’s time of big changes

It’s time of revolution

Only on my heart

Even when the whole world

Will against me

I won’t surrender

Cause everything what I want today

Just hear me out

Imagine what I felt

Oh-oh It’s revolution

Ponownie przestałam grać, ponieważ okazało się, że Raini i Calum dołączyli do Rossa. Wszyscy mnie słuchali i po chwili nagrodzili mnie gromkimi brawami.

W końcu Raini przemówiła:

- Nie zwracaj na nas uwagi. Graj dalej.

I tak właśnie postąpiłam.

Inside me hope is still burning

I can do this now

You won’t stop me, no

Even when the whole world

Will against me

I won’t surrender

Cause everything what I want today

Just hear me out

Imagine what I felt

Oh-oh It’s revolution

Oh-oh It’s revolution…

Nareszcie skończyłam piosenkę i nikt już mi nie przeszkadzał. Moi przyjaciele patrzyli się na mnie jak na jakąś kosmitkę. No cóż…

W końcu się zapytałam:

- To idziemy do hotelu, czy dalej będziecie się tak na mnie gapić?

Zamiast mi odpowiedzieć zaczęli klaskać. Ciekawe…

- Dobra, koniec tego cyrku! Ja idę!

O dziwo zaczęli iść za mną i dalej klaskali. Taa, teraz czuję się jak jakaś mityczna syrenka…

Gdy wyszliśmy z budynku, moi bliscy trochę się opamiętali i przestali klaskać. Nareszcie!

Jechaliśmy do hotelu w milczeniu. Przynajmniej tyle dobrego…

W końcu dotarłam do swojego pokoju i wyjęłam swój zeszyt z piosenkami. Usiadłam na łóżku i zaczęłam czytać swoje wszystkie teksty po kolei. Jak wygląda mój ukochany skarb? Biała okładka w niebiesko-zielone kropki, motyle i gwiazdy. (już wiecie jak wygląda mój zeszyt xD – od aut.)

Nagle wpadł mi do głowy fragment tekstu z melodią i natychmiast go zapisałam. Po tej czynności zaśpiewałam go na głos.

You look like perfect picture

You shine so bright

But you’re still untouchable for me

Like stars on the sky

Próbowałam napisać ciąg dalszy, ale dostałam blokady twórczej. W ogóle nie rozumiem, dlaczego akurat taki tekst. Każda piosenka jest prosto z mojego serca, ale wyjątkowo akurat tego nie czuję…

Zamknęłam zeszyt i postanowiłam przejść się do Raini. Zapukałam i weszłam do jej pokoju.

- Cześć, czy coś się stało?

- Można tak powiedzieć… - usiadłam obok kumpeli.

- No słucham.

- Chodzi o piosenkę. Moje teksty zawsze są moimi uczuciami przelanymi na papier, ale tym razem napisałam coś co się do mnie nie odnosi. Przynajmniej tak mi się wydaje.

- Możesz zaśpiewać?

- Pewnie.

Przedstawiłam jej nieszczęsny fragment.

- To jest istne dzieło sztuki!

- Aww, dziękuję. A teraz powiedz mi co myślisz.

- Hmm… Nie jesteś w kimś zakochana?

- Nie. Na 100 pro.

- To nie mam zielonego pojęcia.

Po tych słowach rozległo się pukanie do drzwi i wszedł mój rudowłosy przyjaciel.

- Hey dziewczyny! Raini! Mieliśmy upiec ciasteczka czekoladowe. Pamiętasz??

- No pewnie. Laura, chcesz nam pomóc? – zapytała mnie kumpela.

- Nie. Wybacz, ale muszę już iść. Cześć!

- No dobrze. Do zobaczenia jutro.

Po czym wyszłam. Już miałam wejść do swojego pokoju, ale postanowiłam, że odwiedzę Rossa. A dlaczego? Bo usłyszałam brzdęk strun gitary akustycznej.

Zapukałam i weszłam do pomieszczenia.

- Hey. Nie przeszkadzam?

- Ty nigdy mi nie przeszkadzasz.

Aww. Miło mi się zrobiło…

- Naprawdę fajnie grasz. Też bym tak chciała.

- Dzięki. Może pokazać ci parę akordów?

- Jeśli to nie jest problem…

- No choć tu.

Podeszłam do chłopaka, który podał mi instrument. Chwycił moją lewą dłoń i ustawił moje palce na progu.

- To jest akord A-Moll. Zagraj. Dobrze. A to jest akord E-Moll. Zagraj. Też dobrze! A teraz spróbuj sama.

Zagrałam tak jak poprosił.

- I jak mi idzie?

- Idealnie.

Nagle nasze dłonie spotkały się na gryfie gitary i spojrzeliśmy na siebie.

Widziałam w jego oczach nieprawdopodobną radość. Zapewne motyle zawróciły mu w głowie…

A ja? Ja nic nie czuję!

Nagle głowa blondyna zaczęła się zbliżać do mojej…

C. D. N.

_________________________________________________________________________________

Jest nowy rozdział :D Mi się bardzo podoba :D Dlaczego? Bo użyłam swoich piosenek :D Dużo muzyki i miłości :D Tak jak lubię najbardziej :D Dlaczego rozdział wygląda właśnie tak? Bo taki miałam humorek xD Za długo gapiłam się na zdjęcie takiego jednego chłopaka xD Jak zapewne zauważyliście, dodałam nową zakładkę ze swoimi tekstami piosenek :D Zachęcam do zajrzenia :D Tak w ogóle znajdziecie tam tłumaczenie utworów użytych w tym wpisie. Chciałam jeszcze podziękować za życzenia urodzinowe. Są piękne :*  To tyle :D Komentarze mile widziane :D