Chapter 29

Trwaliśmy w tym miśku nie za długo przez pewnego ktosia. Ten ktoś nas szturchał. Aha…

- Calum? Myślałem , że już do domu poszedłeś – blondyn zdziwił się na widok kumpla.

- Raini mnie stąd wywlokła, ale jej uciekłem – powiedział z uśmiechem na twarzy. Po chwili czarnowłosa się pojawiła obok nas. No… zadowolona to on nie była…

- Calum! Na miłość Boską, czemu mi to robisz?! – wysyczała ze złości.

- Aaa! Godzilla znów mnie atakuje!! – wrzasnął na całe gardło. Po tych słowach uciekł po schodach na górę. Przy okazji powalił na ziemię idącego w naszą stronę Rocky’ego. We trójkę podbiegliśmy do niego i Ross pomógł wstać braciszkowi.

- Nic ci się nie stało? – zapytałam z troską w głowie.

- Wszystko ok… Może mi ktoś powiedzieć, co to było? – rzedł oszołomiony, po czym blondyn poklepał go po plecach.

- Calum jest po prostu na haju żelkowym. Pamiętaj, by NIGDY w życiu mu tego nie dawać… Palant już nie żyje - dziewczyna największy nacisk postawiła na słowie „nigdy”, a brunet kiwnął jej na znak, że rozumie. Po tej swojej krótkiej wypowiedzi poszła szybkim krokiem w kierunku schodów. Po chwili wszyscy usłyszeli wrzask męski, chodź brzmiał trochę dziewczęco i głośno wykrzyczane słowa „Proszę. Nie bij!”. Taa… Nasz kochany rudzielec traci głowę przez cukier… Już wkrótce zobaczyliśmy niezadowoloną Raini ciągnącą Caluma za ucho w kierunku wyjścia. Wszyscy zaproszeni goście oczywiście się na nich gapili w ciszy. Gdy para wyszła, dom znów tętnił życiem. Po jakimś czasie stanęła obok nas radosna Delly.

- Byłam w łazience. Coś mnie ciekawego ominęło? – zapytała.

- Nieee skąd – powiedzieliśmy chórem.

- Coś wam nie wierzę… Laura? Powiesz mi coś? Czy ty i Ross…?

- No my…

- Jest dobrze. Nie musisz się martwić – przerwał mi blondyn z uśmiechem.

- Okeey. A ty Rocky? Wyglądasz jakbyś miał bliskie spotkanie z glebą przed chwilą – powiedziała, a ja i Ross wybuchliśmy śmiechem.

- Co wam tak wesoło? – spytał nas z nietęgą miną brunet – Trafiłaś w dziesiątkę.

- Okeey. Nie wnikam – powiedziała zaskoczona. Po chwili dołączyli do nas Ell i Riker. Oboje się chichrali jak wariaci. Po chwili brunet oznajmił ze śmiechem:

- Wow! Calum po prostu przeszedł siebie! I ta wściekłość Raini! A ty Rocky… Piękna gleba!

Po tych słowach przybił piątkę z blondynem, dalej się śmiejąc.

- Co? Nic nie rozumiem – oznajmiła Rydel. Rocky tylko strzelił focha i sobie poszedł na dwór. Ratliff od razu za nim poleciał, krzycząc „Sorry stary”. Po tej scence Riker, czyli ten jedyny dobry braciszek, postanowił streścić ostatnie wydarzenia siostrze. Blondynka tylko cały czas się śmiała. Gdy blondyn skończył opowieść, Raini zjawiła się z powrotem. Wyglądała na nawet zadowoloną.

- I jak? Calum w domu? – zapytałam się przyjaciółki.

- Tak. Gdy wychodziłam, spał sobie smacznie w swoim ciepłym łóżeczku. Wygląda tak niewinnie , gdy śpi – trochę się rozmarzyła, więc lekko ją potrząsnęłam – Wiesz co mi powiedział zanim zasnął?

- No co? – zainteresował się Ross.

- Powiedział „Kocham cię mamusiu” i włożył kciuka do buzi – po jej słowach cała nasza paczka zaczęła się śmiać, a goście tylko na nas patrzyli jak na wariatów.

- Zaraz… Przecież miesiąc temu zmarła mu matka. Na raka płuc… Jak widać tęskni za nią – powiedziała pełna współczucia Delly.

- Nie wiem, co bym zrobił, gdyby nasza mama tak nagle odeszła z tego świata – rzekł zasmucony Ross.

- Nie martw się młody. Nasza mama na pewno dożyje twojego ślubu – oznajmił Riker, po czym poklepał brata po plecach. Po tym geście Ross na mnie spojrzał. Widziałam smutek w jego czekoladowych oczach. Odczytałam z nich nadzieję, na poprawę naszych stosunków. Chciałby by było jak dawniej, ale niestety… Myślę, że chciałabym być jego żoną… Ale chyba jednak się to nie spełni… Tak coś czuję… Moje myśli przerwało przybycie Rocky’ego i Ratliff’a. Oboje wyglądali na szczęśliwych.

- Co wy tak stoicie smętnie jak kołki jakieś? – zapytał Ell. Automatycznie cała paczka zaczęła się szczerzyć.

- Nie ważne. A co wy tacy radośni? Coś się stało? – zainteresowała się Raini. Chłopcy wymienili tajemnicze spojrzenia.

- Ta impreza jest po to, by uczcić wydanie naszej nowej EP-ki. Oboje myślimy, że powinnyśmy zrobić coś szalonego z tej okazji. Wszyscy. Tylko, że jak goście sobie już pójdą – wyjaśnił Rocky.

- Okeey. To co mamy zrobić? – zapytałam.

- Skoczyć do basenu w ubraniach. Z dachu – oznajmił Ellington z uśmiechem na twarzy. Widocznie był dumny z siebie.

- Co proszę?! Co wam na mózg upadło?! Czy wyście powariowali?! To jest niebezpieczne!! – wydarła się blondynka na brata i przyjaciela.

- Jaki odlot! Zróbmy to! – Ross ją zignorował. Zbyt bardzo ucieszył go ten pomysł. Ja i Raini tylko stałyśmy jak słupy soli z otwartymi ustami. Nagle czarnowłosa zaczęła się krztusić. Wykrzyczałam jej imię.

- Spokojnie. To tylko mucha – pocieszyła mnie. No ładne mi pocieszenie!

- Dziewczyny nie muszą tego robić. Ale my z chęcią – oznajmił Riker i przybił piątkę z chłopakami – Tylko trochę szkoda, że Ryland sobie poszedł… - zasmucił się, a Rocky na chwilę się zmył. Gdy wrócił trzymał kamerę w rękach.

- Ty Laura będziesz nas nagrywać – zwrócił się do mnie. Ja się zgodziłam i już po chwili rodzinka Lynch’ów zaczęła wyganiać gości z domu. Po paru minutach dom był pusty, a równo o północy chłopcy byli już na dachu i szykowali się do skoku. Ja zaczęłam już nagrywać, a Rydel lamentowała o bezmyślności płci męskiej. Raini tylko się cicho śmiała pod nosem. Już wkrótce pierwszy skok miał miejsce. Był to Riker. Następnie Ross, Ell i Rocky. Trzeba przyznać, że to było niezłe widowisko. Przy okazji oczywiście musiałyśmy zostać ochlapane wodą. Później jakoś tak nagle blondynka zmieniła zdanie i sama wskoczyła do basenu krzycząc „Rock’N’Roll”. Wszyscy przy tym wiwatowali i się śmieli. W końcu Ross podpłynął do brzegu i zaczął mnie wołać, więc posłusznie do niego podeszłam.

- No czego chcesz marudo? – zapytałam go.

- Nachyl się. Chcę ci coś powiedzieć – poprosił. Zrobiłam co chciał.

- Chodź jeszcze trochę bliżej – po jego słowach jeszcze się trochę nachyliłam.

- No mów. Bo inaczej chyba zaraz do wody wpadnę – powiedziałam lekko zirytowana.

- Twoje włosy ładnie się mienią w blasku księżyca – powiedział, po czym chwycił mnie za rękę i wciągnął do basenu. Przy okazji wrzasnęłam jakby mnie ze skóry obdzierali.

- Pogrzało cię?! Kamera jest cała mokra! – wrzasnęłam na niego, a on się śmiał jak opętany.

- Spokojnie jest wodoodporna – po tym podpłynął do Rikera i go ochlapał, a on mu oddał. Wszyscy się śmiali.

- Skoro każdy z was jest w basenie, to ja nie będę wyjątkiem – oznajmiła moja kumpela i wskoczyła do wody. Po tym podpłynęła do nas Delly.

- Najlepszy dzień ever!! – krzyknęła i nas przytuliła. Po tym zaczęłyśmy się ochlapywać cieczą. Było nam tak wesoło, że nie zauważyłyśmy, że Ratliff się znalazł obok nas. Trzymał w rękach pełną miskę. Nie wiem skąd się wzięła, ale ok… Zamachnął się i wylał jej zawartość na blondynkę. Ona wrzasnęła i spojrzała na przyjaciela z mordem w oczach. Brunet tylko się uśmiechał, bo był dumny z siebie. Nagle dziewczyna wpadła w jego ramiona i… pocałowała go? Po chwili znaleźli się pod wodą, wciąż będąc w swoich objęciach. Ja i Raini byłyśmy tylko zdolne wydać z siebie „Aww”. Typowe… W końcu wszyscy wyszliśmy z basenu i wróciliśmy do domu rodzinki Lynch’ów. Jak się osuszyliśmy przy kominku, trzymając kubki z gorącą czekoladą, było grubo po 2 w nocy, więc ja i moja kumpela zostałyśmy u nich. Spędziliśmy noc na pogaduchach. Nikt z nas nie czuł zmęczenia. Po prostu w fajnym towarzystwie to niemożliwe, by myśleć o ciepłym łóżeczku! Jednak gdzieś o 5 nad ranem postanowiliśmy trochę odpocząć. Razem z czarnowłosą spałyśmy na kanapach w salonie. Dobrze, że mieli dwie! Już wkrótce pogrążyłam się we śnie… Spędziłam nieziemski czas z paczką. Tego wszystkiego długo nie zapomnimy…

Tak właśnie było na imprezce! Jak widzisz, jest co wspominać… Hmm… W sumie później nic takiego ciekawego się nie działo, więc w następnym wpisie opowiem ci o powrocie na plan 3 sezonu. Jak widzisz już wkrótce zacznę opowiadać o tym jak Agnes pojawiła się w moim życiu… Obiecuję, że będzie ciekawie! No to chyba wszystko… Do następnego napisania!

PS. Nic nie trwa wiecznie. Szczęście przeplata się ze smutkiem. Takie życie już po prostu jest…

Cóż mogę powiedzieć? No dokładnie tak jest! Ale muszę przyznać, że wcześniej tego nie zauważyłam… Ale Agnes mi otworzyła oczy tymi mądrymi słowami… Ma rację...

_____________________________________________________________________________

Macie rozdział! Tak się zastanawiam... Tylko 3 komentarze, bo waszej kochanej Raury nie ma, co nie? Będzie pod koniec bloga, a tak w ogóle nie to jest najważniejsze :P Chodzi o historię, którą wam przedstawiam. A tak w ogóle oni nie będą razem w prawdziwym życiu tylko dlatego, bo tak fani chcą :P Nie decydujcie za nich. Może i słodko razem wyglądają, no ale bez przesady :P Jak np. Ross będzie mieć dziewczynę, to co? Zhejtujecie ją? To jego decyzja, ważne by był szczęśliwy :P Przepraszam, ale musiałam to napisać :P Zawsze mówię co myślę xD Dobra, to teraz sprawa dodawania rozdziałów w ciągu roku szkolnego... Będą co tydzień lub co 2 w weekendy. Wiecie... Liceum to nie przelewki :c Co jeszcze miałam... Liczę na trochę więcej komentarzy xD A next pod koniec tygodnia powinien być :D No to już chyba wszystko xD