Chapter 21

Chłopak nagle zerwał się ze swojego miejsca. Podszedł do mnie szybkim i zdecydowanym krokiem i klęknął przede mną. Wziął me dłonie w swoje i zaczął swoją przemowę, patrząc mi prosto w oczy:

- Laura. Chodzi o to, że uważam, że jesteśmy na to za młodzi. W ogóle myślałem, że wiesz, że miłość fizyczna nie jest prawdziwym dowodem miłości. Nie to jest najważniejsze. Nie o to tu chodzi.

Po krótkiej chwili zastanowienia odparłam:

- Tak wiem. Ale… nie wiem, dlaczego palnęłam taką głupotę. Już niedługo będziemy mieć po 17 lat (Jak ja! Yeah! No i co z tego, że do marca jest jeszcze z ponad pół roku xD Szybko minie xD – od aut.) i w sumie… masz rację. No i nie wiedziałam, że jesteś takim mądralą. Normalnie kujon…

Szczerze? Jakoś strasznie rozciągałam swoją odpowiedź. To wina jego przenikliwego spojrzenia! Taa…

Ujrzałam szczery uśmiech na jego twarzy i po chwili rzekł:

- Miło, że zauważyłaś, że nie jestem głupi jak but. No i cieszę się, że mnie rozumiesz. Już wszystko jest ok?

- No pewnie.

Ta scenka zakończyła się tym, że się przytuliliśmy. A cała nasza grupka na to „Aww”. Dlatego to nie trwało zbyt długo…

Ross poszedł  na swoje poprzednie miejsce i dalej graliśmy, przy czym było mnóstwo śmiechu jak wcześniej. Po zakończeniu zabawy każdy poszedł do swojego namiotu. W moim, zresztą największym „dachu nad głową” były dziewczyny, czyli ja, Van, Delly i Raini. Są też 2 mniejsze dla chłopaków. W jednym Ross, Calum i Riker, a w drugim Rocky i Ell. Ciekawe… Byłam wykończona zabawą, więc szybko zasnęłam…

Po przebudzeniu uznałam, że już dawno tak dobrze mi się nie spało, co było dziwne, bo przecież zawsze w pierwszą noc w nowym miejscu, ma się problemy ze snem. Mniejsza… Czas zacząć dzień na biwaku nr 2! Dziś dosłownie cały dzień spędzimy nad jeziorem! YAY! Powtórzę… No i co z tego, że nie przepadam za wodą?!

Wygramoliłam się ze swojego czerwonego śpiwora i wyszłam z namiotu. Dobrze, że śpię przy samym wyjściu! Rozkoszowałam się widokami natury i gdzieś w oddali usłyszałam stukanie dzięcioła i pohukiwanie sowy. Nagle nieświadomie zaczęłam nucić jakąś melodyjkę, po czym dołączyły się słowa. Szybko wróciłam do namiotu i wzięłam swój zeszyt i ołówek. Dziewczyny jeszcze śpią. Po chwili zaczęłam iść w stronę jeziorka i na jeszcze wilgotnym piasku od nocy se usiadłam. Po chwili piosenka, którą kiedyś zaczęłam pisać, była skończona. W końcu słowa i melodia z mojego serca wyszła mi przez gardło:

You’re standing in front of me

But I can’t touch your face

It’s what I’m thinking about

You’re incredibly talking to me

This sound could save the world

So sweet perfect harmony

What’s happening with me?

These awesome hazel eyes

Makes me feel like I’m flying

Someday I will breathe again

Someday I will have control again

But it’s not today cause I still need ya

You look like perfect picture

You shine so bright

But you’re still untouchable for me

Like stars on the sky

Your heart is perfectly good

You’re by be side

But you’re still untouchable for me

Like stars on the sky                                                        

I should close the door, baby

And never let you come into my heart

I should say goodbye, yeah

When I first time met you but

I couldn’t even move, no

I should close my eyes

Every time I see you but

You’re too perfect to me

You’re exactly who I looked for

Someday I will breathe again

Someday I will have control again

But it’s not today cause I still need ya

You look like perfect picture

You shine so bright

But you’re still untouchable for me

Like stars on the sky

Your heart is perfectly good

You’re by be side

But you’re still untouchable for me

Like stars on the sky

Tell me something which is gonna change my life

Tell me something which is gonna show me

That you really by my side

Show me that you not untouchable

You look like perfect picture

You shine so bright

But you’re still untouchable for me

Like stars on the sky

Your heart is perfectly good

You’re by be side

But you’re still untouchable for me

Like stars on the sky

Someday I will breathe again

Someday I will have control again

But it’s not today cause I still need ya

Gdy skończyłam śpiewać, okazało się, że nie jestem sama. Po chwili Ross podszedł i usiadł obok mnie.

- O kim tak śpiewasz?

- A o nikim. To tylko piosenka. Tak sobie ją napisałam.

- Muzyka to nie zabawka. Dzięki melodii i słowom można opisać co ci leży na sercu. Opisać najprawdziwsze uczucia. Ona odzwierciedla naszą osobowość. No więc… Znam go?

Spojrzałam na niego i próbowałam zrozumieć to, co przed chwilą powiedział.

- Jesteś tylko ty – powiedziałam patrząc mu w oczy.

Chłopak spojrzał  na taflę wody i gorzko się zaśmiał.

- Aż tak ci źle ze mną? A może ty mnie okłamujesz?

- Co? Ross… To tylko piosenka.

- Już powiedziałem co miałem.

Chłopak wstał i zaczął iść w stronę namiotów, a ja oszołomiona tępo się na niego gapiłam. A może on ma rację? Sama już nie jestem niczego pewna. Co? Nie! Tylko do niego coś czuję! Szybko obudziłam się z transu i pobiegłam za blondynem. Póki nie jest za późno…

- Ross! Przepraszam! Zapomnij o tej piosence – dogoniłam go.

On się odwrócił do mnie z chytrym uśmieszkiem na twarzy i rzekł:

- Jakiej piosence?

Byłam taka szczęśliwa, że od razu wpadłam w jego ramiona. Gdy się od siebie oderwaliśmy, to chłopak złożył delikatny pocałunek na mych ustach. Jak ja to kocham!

- Nie wiesz, jak bardzo się cieszę, że jednak mi wierzysz. Jesteś jedynym, na którym mi zależy.

- Ja po prostu ci ufam – pocałował mnie w czoło – Może gdzieś się przejdziemy dziś razem?

Spojrzałam w jego piękne czekoladowe oczy. Aż głodna się zrobiłam…

- Czy to ma być randka? – uśmiechnęłam się.

- Tak. I obiecuję, że będzie lepsza niż ta pierwsza – odwzajemnił mój gest.

Wróciliśmy na polanę trzymając się za ręce. Już wszyscy wstali, więc zaczęliśmy robić śniadanie. Po posiłku ja i Ross wybraliśmy się na randkę. Po prostu chodziliśmy po okolicy podziwiając piękno przyrody i rozmawiając tak od serca na dosłownie wszystkie tematy. Było świetnie. Właśnie o czymś takim marzyłam. Najzwyklejszy spacer był strzałem w dziesiątkę. Bo liczy się tylko uczucie i para zakochanych w sobie ludzi. Nic więcej… Chodziliśmy tak dosłownie cały dzień. W tym momencie siedzimy w tuleni w siebie nad jeziorem. Słońce zaczyna chylić ku zachodowi… Świat jest taki piękny, gdy ma się blisko siebie pięknych ludzi. Takich, których kocha się nad życie. Tak, mówię o pewnym blondynie z niezwykle słodkim uśmiechem i hipnotyzującym spojrzeniu tych orzechowych oczu. A imię mojego wybranka to Ross. Ross Lynch. Już doskonale wiem, że go po prostu szczerze kocham, ale teraz pytanie czy on też? Czy on też marzy o spędzeniu życia właśnie ze mną? Życie jeszcze pokaże co będzie. Ale ja nigdy nie przestanę wierzyć, że to ten jedyny… Moje rozmyślanie przerwał mój anioł słowami:

- Lau? O czym tak myślisz?

Zarumieniłam się i z trudem odpowiedziałam:

- O tobie.

Uśmiechnął się na moje słowa i zrobił to samo co ja. Nagle nasze spojrzenia się spotkały i po prostu zaczęłam tonąć w jego pięknych oczach. Będąc w tym stanie rozkoszy poczułam, że chcę go poczuć i to dogłębnie. Tu i teraz. Jeszcze nigdy nie miałam takich myśli. Dziwne… Będąc tak zaklęta w tym śnie, po chwili go zapytałam, nad czym nie miałam absolutnej kontroli:

- Czy jesteś pewien, że wciąż tego nie chcesz?

Widzę w jego oczach… lęk? Ale nie czekałam na jego odpowiedź, bo nagle go pocałowałam, co stawało się coraz bardziej namiętne. Ale niestety nic nie trwa wiecznie. Blondyn odepchnął mnie od siebie.

- Nie! Nie możemy tego zrobić.

Bardzo wyraźnie widzę, że on się po prostu boi. Ale dlaczego? Aż taka jestem okropna?

W końcu odzyskałam zdrowe zmysły i powiedziałam:

- Ja… Przepraszam… Nie wiem, co we mnie wstąpiło…

Wstydź się Laura, wstydź!

- Emm… Myślę, że powinnyśmy wracać.

- Tak. Masz absolutną rację.

Wstaliśmy i zaczęliśmy wracać w stronę polany z namiotami. Całą drogę trzymaliśmy się w znacznej odległości od siebie. Jak zwykle muszę wszystko popsuć. Taa…

Jak dotarliśmy na miejsce, to poszłam do swojego namiotu. Była tam Raini.

- Ohh. Hey Laura. Jak tam było na randce?

- Muszę iść do psychiatry.

Opadłam na swój śpiwór z rezygnacją. Czarnowłosa tylko posłała mi zdziwione spojrzenie.

- Aha. Czy wszystko dobrze?

- Wszystko jest ok, poza faktem, że chciałam z Rossem zrobić… ten… tego… no wiesz…

Dziewczyna zrobiła takie wielkie oczy, że myślałam, że zaraz wylecą na wierzch.

- Coś ty chciała zrobić?!

- Wyszłam na jakiegoś zboczeńca! (Hahaha xDD Nie mogę xDD Jak to brzmi xDD – od aut.)

Zaczęłam ryczeć i kumpela zbliżyła się i mnie przytuliła. Co się dzieje z moimi hormonami?!

Poczułam ogromne zmęczenie w ramionach kumpeli. Gdy się oderwałyśmy od siebie to wlazłam pod śpiwór i naprawdę szybko zasnęłam.

Dzisiejszy dzień minął dość szybko. Cały dzień spędziłam na czytaniu książki „Dary Anioła: Miasto popiołów” (teraz to ja czytam 3 tom, ale co tam xD – od aut.). Po prostu kocham tę lekturę! Jutro wracamy do Miami. W sumie te 3 dni szybko zleciały… Ale wróćmy to teraźniejszości. Teraz przy ognisku cała nasza paczka rozkoszuje się kiełbaskami z grilla. Po posiłku zrobiliśmy małą zabawę. Takie jakby karaoke. Wstałam i wygłosiłam małą przemowę:

- To teraz podzielmy się w pary i w tych parach wybieramy jedną piosenkę, którą wykona dana para. A później się zobaczy w jakiej kolejności będą występy.

No więc ja byłam z Rossem i wykonaliśmy Firework – Katy Perry, Van i Riker wykonali Since U Been Gone – Kelly Clarkson, Rydel, Ell i Rocky wybrali La La Land – Demi Lovato, a Raini i Calum zaprezentowali Love Story – Taylor Swift. Wyśmienicie się bawiliśmy przy naszej muzyce. W sumie dużo się wygłupialiśmy przy tym i dlatego nasze małe miasteczko namiotowe szybko pogrążyło się we śnie…

Wróciliśmy do Miami po południu. W dniu jutrzejszym reszta wraca do LA, więc ten tego… Mamy tylko parę godzin do nacieszenia się obecnością naszych bliskich. Co do podróży to Rocky i Ell się wydurniali całą drogę, więc żadna nowość. Przynajmniej było wesoło…

Tak wyglądał nasz biwak. W sumie było przyjemnie. A jak dziś to wspominam to było to wszystko takie normalne! Tak! Serio mówię! Teraz bardziej jestem nakręcona na… no chyba wiadomo… W następnym wpisie opowiem ci o urodzinach moich i Rossa, czyli trochę przeskoczymy w czasie w naszej historii.

PS. Thinking about you is like breathing. Something natural and you can’t live without it. (Myślenie o tobie jest jak oddychanie. Coś naturalnego i coś bez czego nie można żyć)

Ahh Agnes… Jeśli teraz wejdziesz mi w drogę, to będzie bardzo w tobą źle… Nawet nie próbuj powrócić do Rossa! Może i jesteś moją przyjaciółką, ale już go nikomu nie zamierzam oddawać… Jak już mówiłam zrobię wszystko, by go zdobyć z powrotem…

____________________________________________________________________________

Jest nowy xD Nie będę odpowiadać na żadne pytania na temat jego wpisu xD Ja tu jestem tylko autorem xD Tłumaczenie piosenki możecie znaleźć w zakładce "Moje Piosenki". Czekam na masę komentarzy i next za parę dni xD